با سلام
نمایشی ایرانی با دیالوگ هایی که دلم برای شنیدن آنها تنگ شده بود...
باید بگم حین اجرا حسرت زیادی داشتم بدلیل عدم امکان عکاسی چون نور پردازی قوی و معناگرا در کنار میزانسن حساب شده و رعایت نسبت های طلایی باعث شد من اجرایی پر از کادرهای جذاب ببینم، البته که با توجه عرض سالن و فاصله تماشاچی تا محل اجرا بنظرم بهتر بود مقداری فاصله عرضی حرکت و قرارگیری بازیگران کمتر میشد تا ببیننده امکان تماشا و دقت به رفتارهای کل بازیگران در لحظه رو داشته باشه، تسلط بر دیالوگ، کنترل حس و حرکات موزون نرم از نقاط قوت کار بود خصوصا در بازیگران خانم، بنظرم بهتره مقداری در حس و عمل گریه بازیگر آقا کار بشه، بعضی اوقات ریتم کار مقداری ضعیف میشد که بهتره مقداری نوسان کار بیشتر بشه، دو صحنه پایانی کار به شدت در خاطر ماندنی هست.
در پایان از عوامل نمایش کمال تشکر را دارم و تنها نقد و حتی اعتراضم به کیفیت پایین تهویه سالن هست که در انرژی تماشاچی برای دنبال کردن داستان و توجه به کار تاثیر منفی داشت.