دست مریزاد و خسته نباشید به آقای مرتضی امینی‌تبار و عوامل نمایش
داستان پیچیدگیِ خاصی نداشت، مرور خاطرات بود ولی با اجرایی فوق‌العاده
اکتِ بازیگر، کار با اشیایِ فرضی، تغییر لحن به هنگام جابه‌جایی نقش‌ها... شما نمیتونید لحظه‌ای چشم از صحنه بردارید، صحنه‌ی نمایش تمامأ و به خوبی در اختیار بازیگر بود. ممنون، خاطره‌ای ساختید که به هنگام مرورش حظ میکنیم.