در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
مخاطبان گرامی، پیرو اعلام عزای عمومی، به آگاهی می‌رسد اجرای همه نمایشها و برنامه‌های هنری به مدت یک هفته از دوشنبه ۳۱ اردیبهشت تا پایان یکشنبه ۶ خرداد لغو شد.
با توجه به حجم بالای کاری، رسیدگی به ایمیل‌ها ممکن است تا چند روز به طول بیانجامد، لطفا از ارسال مجدد درخواست خودداری نمایید.
تیوال هَخا | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:58:36
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
یادداشت کارگردان

آشفتگی،بی قاعده گی،بی نظمی و مسخرگی در هراثری می‌تواند محصول سهل انگاری و فهم نادرست از جریان خلق باشد یا بی‌سلیقگی در انتخاب عناصر،
اما
چه پیش خواهد آمد اگر پیش از مواجهه با اثر بدانیم که عمدی در این مسخرگی است؟
آنچنان که در معنای لغوی ابزورد آمده است.
( پوچ ، مضحک ، نامعقول ، یاوه ، : absurd ناپسند، بی‌معنی ، چرند ،نامربوط ، مزخرف ، مهمل ، مسخره)
غاز وحشی
Majid Parivari این را خواند
باران طالشی این را دوست دارد
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
‍ ‍
((وقتی همه خوابیم))

یادداشتی برای غاز وحشی

"معنا" در میان تمام جستجوهای بشر در راه کشف حقیقت هستی ، به نظر اصلی لاینفک و دائمی است.
جستجویی که در انواع افراطی آن به عرفان و فرقه هایی منجر شد که در باور پیروان آن معجزاتی نیز داشت.
این همان دیدگاهی است که در دوران سیاه پس از جنگ بزرگ ، جریان ابزورد را ساخت تا بنیانهای ایدئولوژیکی که به عقیده آنها مسبب جنگ بود را ویران کنند.
میراث این ویرانی برای غرب اما ، شکل گیری جریاناتی با ساختار و معانی نو بود.
ما اما به چه منظور درگیر دنیای معنا باخته جامعه امروز خود ... دیدن ادامه ›› شده ایم؟!
بی معنا زیستن و بی دغدغه گذراندن راه حل تمام هجمه های زندگی مدرن است گویا!!
صرف شام با تماشای اخبار کشتار انسانها در گوشه ای از دنیا ، یا ساختن جک از فجایع فرهنگی ، در دنیایی که هر روز مجازی ترمان میکند ، لذت بخش تر از حس کردن و اندیشیدن است.

اما داد از زمانی که فرهنگ و هنر جامعه ای اسیر این معنا باختگی شود!
در این روزگار بی نمک ، برای جامعه ای که به جبر تاریخی ، فرهنگی شفاهی داشته و هنرش سینه به سینه نقل شده، در جای خالی قصه های شب نشین دور کرسی و مثلها و متلها ...
(به استثناء چند اتفاق خوب)
هنر امروز ما همان نمک گندیده ای است که وای به روزگارش!!

بی کمتر اندیشه ای برای آنکه،

چه میگوییم؟
چرا میگوییم؟
چگونه میگوییم؟
رضا تهوری، مهری محمدی و محمد رحمانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید