متشکرم عزیز
حق با شماست
مثل خود نمایش پر از درد است

دوست خوبم, محمدگرانقدر،
چه انتخاب خوبی. چقدر استیصال و بریدن و طغیان این زن، شبیه به زن نمایش است.
من این نمایش را خیلی دوست داشتم.

پرند عزیز
بدون شک توجه مهربانانه شماست
حقیقتا بنده را هم این عکس
بسیار تحث تاثیر قرار داد

بخصوص دستان کودکی
که به عنوان ناجی
دوست دارد وی را از این حال و هوا بیرون بکشد

بازهم بسیار متشکرم

محمد عزیز جالب اینکه هم تصویر زن بی شباهت به بیورک نیست و هم مضمون اثرت فیلم رقصنده در تاریکی dancer in the dark را به خاطرم آورد.
تراژیک موزیکال بسیار عجیب و زیبایی ست که با تماشایش حال متمایزی را تجربه خواهی کرد.

مرسی از پیشنهاد خوبت دوست عزیزم

چشم

- چه کسانیکه هستند
اما انگار هیچگاه نبوده اند

و چه اشخاصی که هیچوقت نبوده اند
و یا کم بوده اند
اما گویی همیشه در کنارمان زیسته اند


- چه وجوهی از وجودمان که زنده است
اما ... دیدن ادامه ›› ما نشناخته ایم
و غریبگی با آن می کنیم

و چه وجوهی از دیگران
که ما دیده ایم و شناخته ایم
اما خودشان و سایرین آن را
نشناخته اند و ندیده اند


- چه افکار و عقاید و دست آوردهای علمی و . . . که وجود دارند
اما ما به دلیل عدم شناخت
آنها را تکذیب کرده ایم

و چه خرافاتی که بی جهت به خوردمان داده اند


- چه قدرتهای پوشالی
که ما از آن ها ترسیده و آسیب دیده ایم
در حالیکه فقط مترسکی احمقانه بوده اند
و حتی نبوده اند

و چه جریان های تاثیرگذاری
که از آنها غافل شده ایم
و بعدها آسیب دیده ایم


- چه زخم هایی که سالهاست خورده ایم
و هیچ وقت خوب نمی شوند

و چه عمل های سنگین جراحی
که زودهنگام التیام می یابند


- چه وجوهی از وجودمان که به وسیله دیگران کشته شد
و ما چون نمی دانستیم
از آن سراغی نگرفته ایم

و چه آدمهایی که زنده هستند اما
ما آنها را در وجود خویش کشته ایم

اولاً چشم شما بی بلا
ثانیاً جانت آباد،لذت بردم

درود محمد جان رحمانی عزیز
دقیقن بحث سوژه و ابژه های متفاوت ومتنوع زیستی ِهر انسانی ست ... تفسیر بسیار خوبی داشتید ... سپاس

دقیقا عزیزم
و حالا این تفاوت باعث می شود
که زبان ( معنای فلسفی آن ) هم را نمی فهمیم

بله چه بسا حتی زبان ِخودمان... وقتی مرتبا سوژه و ابژه درحال تبدیل و تغییرند ... و فضای مشترک ذهنی و زبانی نیر هم ...
وقتی ساحت ِ زبان و ذهن ما مملو از اشاره در مواجهات بیرونی و دیگری دستخوش تغییر وگاها تزلزل و بی ثباتی ومحدودیت ست ...
همانطور که بخوبی اشاره کردید ماناچار به درک سوبژه های گوناگونیم ..

مرسی از توجهت بانو

ممنونم قربان از لطفتون

متشکرم عزیز

قربانت دوست عزیزم
برقرار باشی تا همیشه

ممنون از لطف بى دریغت

خواهش می کنم بانو
خوشحالم دوست داشتید

دیگه باید عادت کنیم به عکسای زیبای شما..مرسی..

سپاسگزارم بانو

جناب رحمانی نظرتون راجع به کار چی بود ؟
سیستم سرمایشی سالن درست شده یا سالن همچنان گرم است ؟

خوشبختانه سیستم سرمایشی سالن درست شده است
و خواندن یادداشت « کیوان سررشته » رو به شما عزیز پیشنهاد می کنم
http://namayesh1.com/News.aspx?id=79170

خوشحالم عزیز اینچنین بوده
ارادتمندم

مرسیییییی، بسیار پرمحتوا

خواهش می کنم
انجام وظیفه بود

سلام بر دوستان.. عالی بود این کار... لذت بردم..

برقرار باشید و امیدوارم همیشه لذت ببرید

بسیار متشکرم امیر جان
از اتفاقی که اکنون برات افتاد خرسندم

نمایش رو ندیدم، ولی این عکس و توضیحش بسیار زیبا و تاثیر گذار بود.

مرسی از توجه شما گرامی مهربان

و من چقدر هر هفته به صفحه‌ی این نمایش برمی‌گردم وددر انتظار تمدیدش نگاهی به بالا و پایینش می‌ندازم... پر از نشانه پر از راز پر‌ از آیه برای ذهن دیوانه‌ی من که به دنبال هر سرنخ تا ناکجاآباد می‌ره و برنمی‌گرده. عجب تصویرنگاره‌ی بی‌همتایی ممنونم باز منو یاد اون تجربه‌ی فوق‌العاده دوست‌داشتنی انداختین.

آقای فدائی چقدر برام جالبه این اختلاف نظر!!!! باید روی نقد و رویکرد "reader response" بیش‌تر کار کنم. برام سخته درک این اظهار نظر شما چون بسیار بسیار تجربه‌ی متفاوتی نسبت به تجربه‌ی شما بوده برام. سرِ دیدن این نمایش، دوستی بی‌همتای بسیار عزیز پنج ساله‌ای رو از دست دادم. البته که این نمایش بهانه بود و پوسیدگی ماجرا از جای دیگه. اما تماشای این اجرا به حدی حالم رو تا مدت‌ها خوب کرده بود و البته پیچیدگی‌ها و رموزش اون‌قدر زیاد بود که تا مدت‌ها فرصتی برای غصه خوردن، برای ذهن پیر من باقی نگذاشت. چقدر دلم می‌خواد دوباره ببینمش و سه باره و هزار باره!!! شاید بار دیگه که رفتین به دیدنش، از دید آدلر و یونگ گوش‌چشمی بهش بندازین. این رقص آتوریته از اجرا و موسیقی زیبا حاصل نمی‌شد بلکه از المان تئاتر بود. به قول هوراس از دکوروم تئاتر، از نسبت بی‌نقص محتوا با کاراکتر و اجرا و ژانر و البته نمایش و نه بازگویی رخدادها حاصل می‌شد که نشون می‌داد همه چیز خوب چفت هم شده. المانی که در هر تئاتری دیده نمی‌شه این روزها. بدون زیاده‌گویی بدون تکرار.... من شیفته‌ش شدم. البته شاید چون من داستان رو تا حد زیادی می‌دونستم این‌طوری بوده برام. یعنی این نمایش‌نامه رو نخونده بودم؛ اما زمینه‌ی مطالعاتی زیادم مِن‌حولِ این محور باعث شد سریع سرنخ‌های تاریخی و ربط داستان رو دنبال کنم و لابه‌لای خط روایت گم نشم... شاید این بوده... نمی‌دونم اما کنجکاوی برانگیز و جالبه! برام این نکته هم شد معمای دیگری که این نمایش دوست‌داشتنی به یادگار گذاشته.

خانم حسینی عزیز مفیستو توی جشنواره دوباره اجرا میره،امشب تو تالار مولوی شنیدم.

راجع به خود کار:اگر دکتر دلخواه نازنین کل حرف رو تو یک ساعت می‌زد به جای سه ساعت و نیم،به یقین الآن من هم گزینه‌ی دوست داشتم رو زده بودم.

بسیار سپاسگزارم از همراهی تو نازنین
عنایت کردی
ممنونم عزیز

درود بر تو دوست عزیز و با دانش

مرسی از وقتی که گذاشتی رفیق