کابوس شاعرانه هولناک

شب آواز‌هایش را میخواند رضا گوران را می‌توان از چند منظر بررسی‌ کرد. بی‌ شک بینش کارگردان یکی‌ از مهمترین مکشوفات هر نمایش است. بینش رضا گوران در تمام لحاظت این نمایش جاریست. نگاه درست او به نشانه‌ها و آشنایی زدایی از تعاریف معمول از توانایی‌های این کارگردانِ موفق به شمار می‌‌آید. آدلر کارگردان را "کودک تئاتر" می‌نامد. "کودک تئاتر" نمایش شب آواز‌هایش را میخواند در تمامی لحظاتِ این نمایش مشغولِ رقصی با شکوه و بی‌ هراس روی موج احساس تماشگر است. رقصی بدونِ ردِّ پا. اجزایِ صحنه تمام قد در خدمت مفاهیم پنهان لحظات اند . شب آواز‌هایش را میخواند قطعاً با اتمام نمایش برای مخاطب تمام نمی‌شود. چرا که این لحظات هولناکِ مصور با زمان در ذهنِ تماشاگر رسوب میکنند.

بازیگران با جنس بازیِ متفاوتی از کارنامه خود روی صحنه حاضر میشوند. باران کوثری، نوید محمد زاده، سعید چنگیزیان و نیلوفر زوارق هرکدام به درستی‌ با درک نگاه کارگردان به متن، این نمایش را ... دیدن ادامه ›› پیش میبرند.

نیلوفر زوارق بازیگر نقش کودک کار سختی را به عهده گرفته و با موفقیت از این آزمایش بیرون آمده. او دیده میشود و تاثیر می‌گذرد و لحظه‌های متراکم نمایش را منتقل می‌کند. نوید محمد زاده روند طاقت فرسای حرکت شخصیت تا انتها را درست طی‌ می‌کند. باران کوثری خاکستری‌ترین نقطه شخصیت را به خوبی‌ اجرا می‌کند و سعید چنگیزیان باور پذیر است.

موسیقی‌ آرش گوران تاثیر غیر قابل انکاری روی اثر دارد. موسیقی‌ که با شناختِ صحیح از مختصاتِ ذهن کارگردان و نگاهِ او به اثر ساخته شود کارکرد باد موافق برای کشتی اثر را دارد.


دیدن این نمایش از واجبات این روزهای تئاتر است. از دستش ندهید.