بعد از مدت‌ها یک تئاتر درخور و قوی دیدم. پیشنهاد میشود!
من با این اجرا نمک‌گیر آقای ابراهیم پشت کوهی شدم. فضای نمایش جادویی بود. کاملا وفادار به مکبث، این اجرا خلاقیت بی نظیری داشت. تک تک جزئیات رو مزه کردم. وقتی "خون گردن مکبث رو گرفت" و وقتی "مرگ به زندگی کردن واداشته شد" ، کمدی دلنشین و بومی، بدون هیچ شوخی جنسی و تبعیض آمیز که دیدنش لطفی کم نداشت.( کارگردان هایی که برای خندیدن مخاطب از هیچ شوخی کثیف و توهین آمیزی دریغ نمی‌کنند یاد بگیرند) نورپردازی و دکور مینیمال و قوی. بازیگران یکی از یکی بهتر. ولی چیزی که این نمایش رو تکرار نشدنی میکنه گروه موسیقی بود که با هر نت با روح و روان مخاطب بازی میکرد. بیش باد. بیش باد.