گالمکس نمایشی است که با دیدن آن با بغض می خندی و در خنده هات بغض می کنی! از تنهایی و بحران 40 سالگی مرد تنهای داستانش، به ژرفای تنهایی نسل آدمهای امروزی می اندیشی، و می ترسی از روز که نسل بشر، همدمی جز یک ربات نداشته باشد! جدا از متفاوت و جذاب بودن موضوع، باید اشاره ای هم کنم به بازی گیرا وتوانمند بازیگرانش آقای عمادی و خانم دیانی و بطور ویژه از آقای محمدرضا حسن زاده که یک بار دیگه ثابت کردن بازیگری تو خونشونه.