باسلام و خداقوت به تمام عوامل نمایش هفت پیکر
خسته نباشید میگم به کارگردان محترم جناب شیخی که در این ایام چراغ تئاتر را روشن نگه داشتند و کاری را روی صحنه برده اند که ریسکش بالا بوده، بنده کار را دیدم که مجدد قرار است ببینم، دروغ نیست اگر بگویم داستان را به طور کامل نمی دانستم و با دیدن نمایش ترغیب به خواندن آن شدم، نقدی که بر این نمایش دارم به عنوان مخاطب چندساله تئاتر این است که ای کاش ریتم کلیه صحنه ها مشابه هم بود متاسفانه در بعضی صحنه ها ریتم خیلی کند پیش میرفت و مجدد اوج میگرفت، در کل مرد عرب و نوکرش را بسیار دوست داشتم، خانم سفیدپوش زن ایران بسیار صدا و اکت های خوبی داشتند نقششان را به خوبی درک کرده بودند، دختران هفت پیکر می توانستند لوندتر باشند، حضور جناب مقامی کاش پررنگ تر می بود و در نهایت از بازی جناب شیخی لذت بردم و درانتها کلیت نمایش برایم جالب و جدید بود.
خدا قوت