از یه همسفر اهل هنر و تئاتر تعریف این کارو شنیده بودم و بالاخره هفتهی پیش با دوستانم دیدم. خسته نباشید میگم به تمام عوامل این تئاتر. در انتهای
... دیدن ادامه ››
تئاتر آقای یحیوی ازمون خواستن نظراتمونو بنویسیم تا عوامل از نگاه ما کارشونو ببینن. منم نکات مختلفی به ذهنم رسید.
از نقاط قوت شروع میکنم:
1- ایدهای که هستهی نوشتن نمایشنامه بود بسیار عالی و تحسین برانگیز بود.
2- حس وطندوستی و دلسوزی برای کشور در ایده و دیالوگها آشکارا حس میشد. دست مریزاد!
3- طراحی حرکات خیلی جالب بود.
4- بازیها طبیعی و روان بودن. انگار دوستان قبلا تجربهی زندگی در قالب جن رو داشتن. آفرین به همگی.
5- فارغ از حرکات و دیالوگهایی که همهرو میخندوند، طنزهایی در لایهی پنهان هم داشت که باید کمی ظرافت به خرج میدادی تا متوجهش بشی. وقتی متوجه میشدی خیلی دلچسب بودن.
6- دیالوگها در عین سنگینی قابل فهم هم بودن.
7- بازیگرا هم روی دیالوگها خیلی مسلط بودن هم بیان واضح و خوبی داشتن که حتی تو گفتگوهای سریع و مسلسلوار میشه گفت هیچ تپقی نداشتن (که اگر هم بود تو اجرای زنده طبیعیه).
8- موسیقی زنده و عالی.
نقاطی که به نظر من اثر منفی روی کار گذاشته بود:
1- زمانش بیش از حد طولانی بود. مخصوصا بخش اولیهی کار تا وارد داستان اصلی بشه کمی کشدار بود. میشد همین اثرگذاریرو در زمانی کوتاهتر و خلاصهتر به دست آورد.
2- وارد کردن گرایشهای جنسی متفاوت در حالیکه نیازی هم به وجود شخصیتی با این گرایش در نمایش نبود و حرکات کلیشهای برای نشون دادن فردی با این گرایش، نه قشنگه و نه در سطح تئاتری به این شکل.
3- پوشیدن لباس زنانه توسط بازیگران مرد شاید جایی لازم باشه یا به روند اجرا کمک کنه. اما لوندیا و حرکات به اصطلاح گلدرشت و رقصایی که ضرورتی نداشت به دید من بیننده بیشتر زشت اومد تا خندهدار. حیفه تئاتری با این موضوع و درونمایه شبیه تئاترای مبتذل دست چندم بشه.
4- فحش، در بخشهای اول بهویژه، به نظرم کمی زیاد بود. میشد کمترش کرد.
باز هم ممنونم و آرزوی موفقیت میکنم.