در پهنه دریا سومین اثر ترجمه و کارگردانی بعد دو کار قبلی گلن گری گلن راس و سنگ‌ها در جیب‌هایش است. هر دو نمایش‌های خوبی بودند که که آقای پیروزفر تمام سعی خود را با بازیگران حرفه‌ای انجام داد و نتیجه قابل قبولی هم به دست آورد.
در هر سه متن نشانه‌هایی از رئالیسم و انتقاد به معظلات جامعه کنونی دیده می‌شود. در نمایش بر پهنه دریا شاید انتقاد به قربانی شدن اقشار بی‌گناه جامعه و عدم حاکمیت قانون، غلبه ثروتمندان بر اقشار ضعیف باشد. شاید اگر چنین درامی در یک مقطع خاص از تحولات اجتماعی به روی صحنه می‌رفت، ارجاعات آن بیشتر از قبل قابل درک بود. اما در این مقطع و با وجود کاربرد انواع بیانات اجتماعی در کارهای نمایشی و سایر عرصه های اجتماعی، کمی از علاقه و حساسیت و اشتیاق تماشاگران به این تیپ موضوع کاسته شده است.
شاید تا حدودی در جامعه خود ما نیز متن این نمایش کارکرد خود را از دست داده باشد.
ولی در مجموع آقای پیروزفر به متن وافادار بوده است و همراهان وی نیز تلاش خود را برای ارائه یک کار مطلوب بدون هرگونه پررنگ‌ سازی یا خودنمایی انجام داده‌اند. دنبال کردن کارهای آقای پیروزفر را به شما توصیه می‌کنم.