دیشب رفتم آرامسایش رو دیدم. نمایش هدف و معنی خاصی نداشت و معلوم نبود میخواد چی بگه. چندان هم سرگرم کننده نبود. یه مشت آهنگ و نور و داستانک های بی معنی و بی ربط رو سر هم بندی کرده بودن شده بود این. به غیر بازی خوب (شایدم لودگی خوب) بهنوش بختیاری و شهرام قائدی چیز دیگه ای نظرم رو جلب نکرد.
تعجب می کنم بعضی تماشاگر ها چرا به هر چیز الکی میخندیدن. اصلا واسه من خنده نداشت.
آخر نمایش پژمان جمشیدی بیشتر از همه تشویق شد در حالی که نقش پر رنگ و بازی خارق العاده ای نداشت.
این همه از خوزستان اومدم واسه دیدنش اصلا ارزشش رو نداشت. مکان اجرا خیلی بد مسیر بود من که ماشین نداشتم خیلی اذیت شدم تا رفتم و اومدم. دیگه عمرا تالار شمس نمیرم.