با وجود بازیگرهای توانمند، کارگردان خوب و سوژه جالب، ساخت همچین فیلمی شاید فقط با فرض انتظار پایین از مخاطب توجیه پذیر باشد. شدت این امر به حدی بود که ذکر جمله آخر ( شاید همه ما داریم خواب مشترکی میبینیم که اسمش زندگیه) را به عنوان حسن ختام لازم دانستند. یعنی حتی فرصت همین برداشت را هم به بیننده ندادند!