چه تلخ فهمیدیم که همه شکستنی ها دفع بلا نیستند ؛
حریمی که بشکند و یا بغضی و یا تنگ آبی ...
کودکی که در زهدان زنی جیغ می کشد :
" من به تو گره خورده ام ، گاهی تلاش میکنم باز شوم از تو
از ترس اینکه این گره ، کور شود ؛
گاه با دو دست میکشم، تا شاید ، کور شود
از ترس باز شدنش یک روز .
من به تو گره خورده ام ،
مرا با دندان باز نکن ."

و زنی که رنج هایش پابرهنه سر به دیار آینه ها می گذارند :
" باورت بشود ... دیدن ادامه ›› یا نه ، من به مباهله با کلاغ ها نرفته ام ...
قصه ی من ، قصه ی ماهی کوچکی ست که در حوضِ آب ِ خانه ی همسایه ، از تشنگی جان داد ؛
قصه ی بهاری ست که آمدنش ، تا پاییز به تأخیر افتاد ...
حالا تمام این حکایت ها تکراریست ؛ می دانی که ... حواس من ، پرت ِ پاییز است ؛
لعنتی تو نیستی ؛ لعنتی همان چمدانی ست که نمیگذارد دمی در خیال و سوسوی چراغ ، پایمان را دراز کنیم ؛
میدانم دائم با این چمدان کلنجار میروی ولی حتی اگر پایت را یک قدم از چشمانم آنورتر نگذاشته باشی ...بازهم مسافری ... "
مسافری و به این دنیا خواهی آمد ...
نمایشی زیبا و تاثیرگذار . سپاس