کیسه بوکس...

دلم از همه گرفته منم و یه چاردیواری
باورش سختِ که از من این روزا خبر نداری

جای دستای تو هر شب دست من یه شیشه قرصه
اون که دردامُ می فهمه فقط این کیسه ی بوکسه

انقده بغض تو دلم هس که با مشتام نمی تونم
خودمُ خالی کنم یا،روی پام بخوام بمونم ...

رو تنش می افتمُ باز گِریه مو بغل می گیره
من ... دیدن ادامه ›› و حس می کنه انگار دوس داره برام بمیره

بهتر از هر آدمی اون واسه من سنگ صبوره
همه حرفامُ می فهمه کی میگه اون کر و کوره

هم هوای هم شدیم ما توی این اتاق خالی
تنها اون می دونه بی تو حال من شده چه حالی!

هنوزم روی تنش هس جای ضربه های مُشتم
تو روزای بی تو بودن مث کوه وایساده پشتم

دوس نداره من ببازم دوس نداره کم بیارم
اون میگه تو برمیگردی پس پایانُ باز میذارم...