"آنسفالیت" را دوست داشتم. سراسر نمایش تلنگری است بر "تورم مغزی" همگانی. تورمی که از شدت وفور، عادی می نماید. تورمی که کوچک و بزرگ و زن و مرد نمی شناسد. بهادری راد تلاش دارد به گونه ای متفاوت نمادهای شهری به بوته ی نقد بکشاند: پارک، خط ویژه، بازار، خرید و... و در پایان فریاد می زند: باید بازگشت. باید به مقصد رسید... آنسفالیت نمایش ارزشمندی است. از دست ندهیدش.