آخرین روزهای اسفند است
از سرِ شاخِ این برهنه چنار مرغکی با ترنّمی بیدار می زند نغمه،
نیست معلومم آخرین شکوه از زمستان است یا نخستین ترانه هایِ بهار؟

{ محمدرضا شفیعی کدکنی‎ }