به پدرم...


برآنم که شبی پرکشم به آسمان بی ستاره شهرمان
و از آن شب وهم آلود
نقابی سازم و پنهان شوم برای همیشه
توان همراهیم نیست
این روزهای سرد و یخی را
می روم تا گم شوم
در دل شبهایی که
چشم تو در آن نمی درخشد
.
.
.
بی ستاره ام گذاشتی و رفتی