اونقدرا خوندم و شنیدم - بسیار متفاوت - اما ای دریغ از آنچه می پنداشتم . تدوین فلیم ضعیف ، شاید تنها نقطه ی شفاف و روشن این فیلم عاشقانه ی تکراری و کلیشه ای ؛ موسیقی این اثر مثلا ناب بود .
باب شده که فیلم نامه نویس ها و کارگردانان به سمت و سوی ساخت آثار مستند بلند در قالبی از زندگی افراد با نام های متفاوت اما موضوع و سوژه شبیه هم " عشق بچه نقاش فقیر به دختر پولدار بابا هنرمند مامان دکتر ، میریم فرنگ - برمیگردی - نمی دونم ، شاید یه روزی " فیلم بسازند . چرا از دهه چهل و پنجاه تا دهه هفتاد سینما موج می زد از تماشاچی اما امروز روز ؟