معتقدم، در نمایش هایی اینچنین و با این سبک و ریتم، طراحی صحنه و موسیقی دو عنصر کاملن کلیدی محسوب میشوند، این نمایش از این دو نقطه نظر دچار ضعف بود و ضعف طراحی صحنه به مراتب آشکار تر. در یک کلام از دیدن نمایش ناراضی نیستم، اما این نمایش میتوانست خیلی بهتر از این باشد.
تعدد فضا و شخصیت، حاصلی جز القا سردرگمی به تماشاگر عامه نداشت.
با گفته آقای شریفی موافقم، که در صورت حذف دوستان پسر، هیچ لطمه ای به کار وارد نمیشد و حتی میتوانست باعث شود، صدای خورپف تماشاگر پشت سری شنیده نشود.