به یکباره ابر شد دلم
مملو از حس روییدن خاطراتتم
دوباره به روی تنِ سردِ حسرت.......
دلم خوش ، به لمسِ تکاپوی نسیان
من از خود تهی گشتم آن روزها
من از حسِ انسان!من از اسم احسان!...
همان روزها
که موج میزد
در نفسهایم اکسیژن بازدَمِ تو
و وارونه میشد
همه بی کسی ها
میان دو دستِ فرو برده در هم
همان روزها
که شهریورِ بیقرارِ من و تو
به یکباره از خواب ده ساله برخواست،
همان جا گمت کردم آن روزا
همان جا تو را جا گذاشتم.

الف.خ. همان جا، همان روزها

از: الف.خ

و این آغاز، پایانی بیش نبود
سرسپردن به سودای روزمره گی
تمرین مکرر بردگی
خاموشی این شمع نیمه جان و پایان زندگی...

صدایی باقی نخواهد ماند از من
اما...
در اندیشه هایت شاید
جایی داشته باشم امن

مرده ام، مرده ای در روزهای تکراری
از این در عین خواب ،بیداری
در افکار شبه روشن فکری
از این به اصطلاح هوشیاری

من مرده ام، مرده ام ولی....... تو مرده نباش.


الف.خ در عمق سیاهی ، ساعتم یخ زده

از: الف.خ

دوستان عزیزم سلام

بیش از یکسال و نیم است که فقط دیوار را میخوانم، به جز گه گاه که بسیار دلتنگ دیوار بودم و به یاد روزگار گذشته،خوش.
دوستان، دیوار ما، برایم بیشتر از سازه ایست که آجر های ابتدایی را خودم شریک ساختن شده باشم و برایم کم از خانه اجدادی نیست با آن درختِ پیرِ بزرگِ انجیر... همبازی های دوران کودکی ام در دیوار، هرگز از خاطرم نخواهند رفت و اگر روزمره گی برایم روزمره نشده بود، تمام روز به یاد آن دوران بودم. محمدرضا شریفی،شبنم موتابی، محمد عمرو آبادی ،احسان علایمی، مونا صدر ، وحید محقق، کعبه و ..... اما چه زود گذشت و دوران خوش خاطره شد.
دیروز پستی خواندم از تیم فنی و نظر شبنم نسبت بدان، در آغاز خوشحال شدم که هنوز نامم بر کالبد دیوار نگاشته میشود و سپس دلگیر از دلگیری های پی در پی و اینبار شبنم. نمیدانستم شبنم هم دیگر معاون (عضو هسته راهبری) نیست و برایم جالب که از آن دوستان قدیمی کسی باقی نمانده.
یاد آن روز ، جشن نوروز افتادم که به دعوتش به جشن آمدم. شادمانی ام به خاطر دیدن جمع زیبای دیوار، دوستان جدید و حس نوستالژیک قدیم، در آن لحظات، در واژه نمیگنجید.

و باز امروز شگفت زده شدم وقتی دیدم بناست دلنوشته هایم نقد شود، البته اول شک کردم که نکند احسان خدادی هم به جمع دوستان دیوار ... دیدن ادامه ›› اضافه شده و از چشم من دورمانده(در پست دوست نادیده ام دوبار نامم به اشتباه نگاشته شده بود).
خوشحالم، با اینکه مدت هاست شعرها و داستانک هایم را برای خود مینویسم و تنها به انتشار پاره ای خرد از آنها در دنیای مجازی اکتفا میکنم، باز هم نامم در خانه ام نگاشته میشود. دلگیر نباشید دوستِ من، این خانه، خانه ماست، خانه ای که با دستان خود ، خشت به خشت و با خون دل ساختیم. در خانه ات بمان دوست، بمان..این خانه،خانه ماست.

دوستان عزیز ،ایمان دارم نوشته های قدیم ترم بر تن دیوار بیشتر شایسته نقد است و میدانم که به خاطر ....... بیشتر آنها به صورت " ادامه توسط نویسنده حذف شده است" در آمده است، به همین سبب، برخی از آنها را موقت دوباره تکمیل میکنم.

همه شما را دوست دارم.


از: خودم

دستانم را اینبار
در این آخرین دیدار
به گرمای روزهای گذشته بسپار
در این بیهوده هیاهوی مردم شهر
وین نگاه های با هم قهر
جام پرکن از زهر
تهی کن مرا ازمن
از اندوه های بی مدفن
از این زندان تنهایی بی روزن
رهایم کن،همین امروزِ بی فردا
از این کهنه شب یلدا
و بزم تیغ درد آوا
نجاتم ده رهایم کن
بدون میله و دستبند
مرا هم بند، صدایم کن
صدایم کن، نجاتم ده، رهایم کن
مرا، هم بند، صدایم کن

الف.خ، تجربه ای متفاوت

از: الف.خ

مزه شیرینی را از یاد برده ام
اما هنوز تا تلخی خاکستری
راه زیادی مانده است

سرمای لبخندت
به من سرایت نخواهد کرد

اما چه حیف، چه حیف
تو تمامی خاطراتم را
بخشیدی به یک خواب آرام
به یک رویای ناتمام...
به یک توهم ناکام
آنقدربه دنبال چراغ و آیینه ... دیدن ادامه ›› رفتی
که خانه از یادم رفت
آغوش محبتم در هم شکست
و لرزه بر میان باورم نشست

دنیایی حرف است اما چه حیف
از میان این سی دو حرف
سهم من
در سردی نگاهت یخ زده است.

الف.خ کنکاشی میان حروف منجمد

از: الف.خ

روزی برف، تل ته سیگارم را خواهد پوشاند
و خواهم مرد
غرقه در هزاران خواب ابدی
در گوشه ای متروک
تا....

تا همین که ماه جام مهتاب سر کشید
روح ستاره
ازتلاطم دیرین شب پر کشید
من از نو آغاز شوم

همین که بوی تناسخ از روح شهر برخاست
وآن گاه که بوی گندم در مشت
به تیزی چاقو ... دیدن ادامه ›› ها بی اعتناست
من از نو آغاز شوم
من از نو آغاز خواهم شد، که این سرنوشت کهنه را بشکافم
ودوباره از نو ببافم

الف.خ پرسه هایی در کاتارسیس، شعر آلایش گریز


از: الف.خ

هر روز میبینم
چشم میبندی و با امید باز میکنی
جای خالی گیسوانت را
در تلاطم آیینه تماشا میکنی
کلاه گیس مشکی ات را
سنجاق های گره خورده بر هم
چون شمشیرهایی آخته
فرود میآورند بر سردی تنت

هر صبح
پیش از هر طلوع
تو طلوع میکنی...
تا پر کنی
جای خالی سینه هایی که بی خبر رفتند

پیش از هر پایان
تو ... دیدن ادامه ›› به پایان می اندیشی
به کلاف سردرگمی که شکافته میشود.

تا تو هستی اما
عشق ، تمام قد پیش پای آینه ایستاده است
با زخم روزهای خوبی که
در تنت ریشه دوانده اما
درد اینبار به زانو درآمده
پرواز میکنی
بافتن را اینبار ، تو از نو آغاز میکنی.


از: الف.خ تقدیم به استواری قدم بیماران سرطانی

میتوانم هنوز هم، بنویسم

هنوز هم
این قلمم جان نوشتن دارد
و همچنان باز، این آواز
در سر،هوای ماندن دارد

پس از این جمع زمستان ،و هر آینه هراس
مهم نیست امروزفاش باشم یا راز
همین کافیست که تشنه به سفیدی کاغذی باشم
و باز، کاغذ هایم مهمان نواز

حراج ... دیدن ادامه ›› خواهم کرد افکارم را
بر پیشخوان بیدار سال هایی که
فرو میرود در خواب وآب، در ملکوت آفتاب

باز آمده ام تا بنویسم
هنوز هم بیدارید ...؟

الف.خ ، روزهای بازگشت

از: الف.خ ، روزهای بازگشت

من مسافرم،
مسافری گمشده در کهکشان راه شیری
گمشده ای که پیدا خواهد شد،
خواهد رفت تا انتهای بلوغ بشری
تا سال های دور
تا لمس دانه های نور
تا حسِ مبهم عبور
عبور از هر آنچه که هست و نیست، تا هیچ
و امشب خواهم بارید تا صبح
با اولین برف زمستانی
و فردا تمامِ مدرسه های دنیا تعطیلند.

الف.خ

همه خیال هایی را که بافته ام
امشب از اول شکافتم
.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

الف.خ

چه حیف!
چه حیف که به این سادگی موهای بافته ی آرزو را به شعله آتش
و توپ پلاستیکی امید را، به مقتل چاقو حواله میدهی!
.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

درود بی کران بر یاران دیوار

با توجه به تمایل اکثریت دوستانِ عزیز، نسبت به انتخاب روز چهارشنبه جهت تماشای با تخفیف نمایش "حضرت والا"، خواهشمند است با انتخاب "دوست دارم" حضور قطعی خود را در این برنامه اعلام فرمایید.

قرار یاران دیوار، ساعت 19:45 در سالن انتظار تماشاخانه ایرانشهر.

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در مورد این نمایش به آدرس http://www.tamashakhaneh.ir/fa/Tdetail1.aspx?tid=83 ... دیدن ادامه ›› مراجعه فرمایید.

×× دوستان گرامی لطفا توجه بفرمایید به دلیل اینکه هزینه بلیت‌ها از پیش پرداخت می‌شود، لذا خواهشمندیم نسبت به اعلام حضور قطعی خود حساس باشید.

چه هنگامه ای بر پاست اینجا
مرا جایی گم کرده ای شاید
.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

الف.خ

تازه دارم میفهمم
چرا هربار که تو می آیی
کبوتر های پشت بام
لب حوض مینشینند
.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

الف.خ

امروز،
آسمان دلم ابریست

.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

الف.خ

"من هنوز نفهمیده ام شما در جبهه مشروطه اید یا استبداد؟"
"او اصلا نمیدانست جبهه یعنی چه!"
دیشب به تماشای نمایش تور عروس نشستم، نمایشی که در این دوره ی افول تئاتر کشور، بسیار امیدوار کننده بود.
از لحظه ورود به سالن طراحی صحنه چشمگیر و موسیقی نسبتا مناسب نوید اجرای  یک نمایش دلنشین را میدهد.
در این نمایش طراحی صحنه مناسب، شناخت صحیح آکسسوار صحنه و جایگیری حساب شده بازیگران و سیاه پوشان نمایش، نقش به سزایی در خلق میزانسن هایی بدیع و مناسب فضای داستان دارد. نمایشنامه قوی و بازی های خوب و قویتر بازیگران به ویژه "مهسا مهجور " و "آناهیتا اقبال نژاد" و "امیر کاوه آهنین جان" این نمایش را به یکی از بهترین نمایش های این فصل از تئاتر کشور تبدیل میکند.
نمایشنامه تور عروس حرف های زیادی برای گفتن دارد که شنیدن آنها دقت چندانی را طلب نمیکند، گریز و همسو سازی شرایط حاکم بر دوره مشروطه کشور، و فضای فعلی آن، نقش زنان در جامعه، جیران ها و یدالله ها و پسرِ چایچی های حال حاضر، بسیار عیان تر از آن است که ... دیدن ادامه ›› تصور میکنید.
امیر امجد در این نمایش اثبات میکند که نمایشنامه نویس و کارگردان خوبی است و اگرچه سبک نوشتنش در این نمایش وامدار عمویش "حمید امجد " است اما به خوبی از پس آن بر آمده است.
نوشتن نمایشی به سبک "زبان قجری"در بستر داستانی پر پیچ و خم، یعنی زبانی که در نگاه اول بسیار فخیم به نظر می­ رسد، کار بسیار دشواریست و چندان چاره ساز برای بر دوش کشیدن بار نمایشی با طرح و توطئه ای پیچیده به نظر نمی آید،اما آثار درخشانی چون "ندبه"(بهرام بیضایی)، "شب سیزدهم" (حمید امجد) و "شهادتخوانی قدمشاد مطرب در طهران"(محمدرحمانیان) است که برای "تور عروس" فرصت توجیه باقی نمی گذارد و به نظر میرسد "امیر امجد" وامداراین بر قله نشینان نمایشنامه نویسی ایران است. با این همه غنای تاریخی نهفته در نمایشنامه تور عروس به علاوه تکیه کلام‌‌های عامیانه و همچنین شوخ طبعی و طراوت گفت‌وگویی زنانه، مخاطب را به خود جذب می‌کند و و نمایشنامه را به عنصر پر رنگ این نمایش بدل میکند.
پیشنهاد میکنم فرصت دیدن این نمایش را از دست ندهید.

الف.خ

یک نفر اینجا آبی است
یک نفر اینجا، اسیرِ بیخوابی است
یک نفر در ظلمت این شب،هنوز هم آفتابی است

.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"

الف.خ