نگاه کن،
دور و خیره،
در چشم انداز هزار ساله ات،
امتداد، این بود
خالقم باشی به اندیشه و انگشت...
نگاه کن،
هنوز
دور و خیره...

.
.
.
چقدر خوبه که هستی بانو جان:*

ای روح سرگشته کجا چنین بی امان و باشتاب .باید گفت و گفت اما حس چیز دیگریست

عالی👏👏

شیما جانم :)
چ خوب است که باز برامون می نویسی
سپاس :)

***

دوستان عزیزم سپاس از لطف و محبتتان.
ساناز مهربان و بهارین عزیز ممنون که همیشه به من سر میزنید.


عباس عزیز،چیزی شناور مابین حنجره و اندیشه...دقیقا همینطور که گفتید.
ممنون که با نظراتت راهنمایم هستی.

در گریز از ناگزیر گرامی
بزرگوارید که مرا اینگونه خطاب میکنید.

شعرت روی دیگر عصیان آدمی ست
لحظه ای بین سراسیمه بودن و درنگ کردن دونده های قاره ی سیاه
شعرت لمس منظره ای دور و بکر است از صفحه ی تلویزیون

شیما جان بی شک یگانه ای،یگانه

ممنون
ع

راس میگه جاتون خالی خالیه بانو . لبتون سرشار از خنده های بهاری (:

👌🌹👌

درود بر بانو کاتبی بزرگ
زیبا بود.

فوق العاده زیبا سرودید. آفرین به ذهن و قلم و ذوقتان

_ساناز عزیز،خیلی لطف دارید.
ممنونم بانو که به من سر میزنید.


_آقای بیگ محمدی،نظر لطف شماست
خوشحالم که دوست داشتید.

ممنون خانم کاتبی

صدسال به اون سالها

اما خیلی خوشحال شدم نام شمارو دیدم

موفق باشید

ترسی عاشقانه چنین
با هیچ صیادی به دریا نرفته است
با هیچ شتر به دریاچه های شن

بیژن نجدی

سپاسگزارم خواهر خوبم

ادراک بالنده من
ریشه می دواند
به استخوانها و مرزهای تنت،
تو در ژرفنای خوابی عمیق
به تسخیر کشیده شدی
و من کشف میکنم
گوشه گوشه ی
حیاتت را


.
.
.
شگفتا!چقدر زیبا و دلنواز
.
سپاس بانو

شما شاعری جهانی هستید...این احساس منه از خواندن شما

و بکر
خواهم مرد.
شیما جان تلخ بود و زیبا زیاد..
پایانش محشر بود زیاد.. خیلی زیاد..
تشکر زیاد.. خیلی زیاد..

"اگر زمان و مکان در اختیار ما بود
ده سال پیش از طوفان نوح
عاشقت می شدم . . .

و تو می توانستی تا قیامت برایم ناز کنی
یکصد سال به ستایش چشمانت می گذشت . . .
و سی هزار سال صرف ستایش تنت . . .
و تازه در پایان عمر به دلت راه میافتم . . . . "

سپاس از سلیقه زیباتون.

هیچگاه زمان کافی نبود برای مردن،
در آغوشت!

چقدر عالیه بانو ...

sanaz مهربان چه حس خوبی دارم از اینکه به نوشته های پیشینم توجه کردی،بی شک وصف ناپذیر!!!



baharinbahar عزیزم
ممنونم از لطفت بانو!

چه همگنانه کلمات ذهنم را مینوازند
و مرا به سکوتی ژرف فرا میخوانند!
فقط تحسین را سزاوار است. زیبا و عمیق...
همچون اندوه قرن.

من پرم از فلسفه های زرد و سیبهای کال
و کمالی که در نیمه راه نا تمام ماند
.
.
.
آه که چه زیباست!

👌🌸👌🌸

. . . درست
مثل یک
تکه ابر پر باران . . .

درست
مثل یک
آیینه ی بی تصویر . . .

درست مثل زلالی ی
نگاه تو . . .

زیبا
.
.
خاص
.
.
نفس گیر
.
.
سپاس بانو جان

👍

باز خواهند گشت.......

ممنونم آقای بنکدار و همین طور از شما فائقه جان!

و فلسفه اصالتت
تمامی باورهای روحیم را مغلوب میکنند

..
.
.
چقدر دوست داشتنی
و
ممنونم بانو شاعر

خیلی زیبا بود

چه کرده ای بانو
طوفانی است سهمگین
هوای شعرهایت...
طوفانی خواستنی !

عالی بود عالی شیا خانم

آزاده عزیز ممنون. امیدوارم این افتخار رو داشته باشم که دوباره ببینمت!

با اجازه ی شیمای عزیز و با احترام فراوان خدمت جناب اسدی.
دوست گرامی مسلماً حضرتعالی در این زمینه سواد کافی دارید که به اظهار نظر پرداختین و بنده قصدم به هیچ عنوان جسارت نیست. اما با توجه به میزان آشنایی قابل قبولی که با زبان انگلیسی دارم متوجه ایراد خاصی در سروده ی خانم کاتبی نشدم و همچنین یادمه روزی که ایشان این پست رو گذاشتن من مشغول صحبت با دوستی بودم که حدوداً 12 ساله در امریکا اقامت دارن و من این شعر رو برای ایشون فرستادم و اون شخص هم فقط تایید کردن که بسیار زیباست.
در مورد ایرادتی که فرمودین تا جایی که سواد من قد میده، درباره جا به جایی فعل که خانم کاتبی توضیح مفصلی دادن و متوجه نشدم شما هنوز کجاش رو گیر دارین . در مورد زمان فعل ، dry در اینجا فعل نیست بلکه صفته و به این صورت که آمده کاملاً صحیحه. اگر بنا بود همین جمله به زمان گذشته تغییر پیدا می کرد باید می شد dry was که معنی خشکیده بود میده و عبارت در حال خشکیدن که شما فرمودین رو میشه به صورت is drying بیان کرد. مورد آخری هم که فرمودین در متون علمی و اخبار و جاهایی از این دست صدق می کنه.

نهایت اقیانوس کویر است
کویر عمق اقیانوسی ست تفتیده
که در ژرفای سکوت سنگینش
آواز غریب میلیاردها پری ماهی ست .

شیما جون مثبت فکر کن...

خواهش می کنم آقای ایرجی!

چقدر شیرینه!
:)