چه حیف!
چه حیف که به این سادگی موهای بافته ی آرزو را به شعله آتش
و توپ پلاستیکی امید را، به مقتل چاقو حواله میدهی!
.......
" ادامه توسط نویسنده حذف شده است"
@شیما: ممنونم شیما جان خودم هم اون قسمت رو بیشتر دوست دارم.
@صبا:ممنونم، جمله شما هم جمله زیبایی بود.
@سعید: مرسی سعید جان، چه خوب که بیشتر از قبل اینجا هستی
@محمد: ممنونم دوستِ من
@ ممنونم دوست خوبم، یکی از نوشته های شما الهام بخش این نوشته بود.