فکر نکنم بازار تئاتر کساد باشد. اگر نمایشی حتی در حد متوسط رو به خوب هم که باشد معمولا سالن پر می شود. بماند نمایشهای خوب که بلیطشان به سختی پیدا می شود. اتفاقا با توجه به امکاناتی که در اختیار سینمایی ها است و در اختیار تئاتری ها نیست، این سینمای ماست که از کسادی رنج می برد. سینمایی ها شاید باید تلاش بیشتری بکنند که به بازار خودشان رونق بیشتری ببخشند.
با ورود سینمایی ها به تئاتر مشکلی ندارم ولی نه به دلیلی که شما می فرمایید.
راستش بازار تئاتر انقدام کساد نیست و خیلی نیازی به شخصیتای چهره نداره . تو این چند سالی که مداوم تئاتر می رم هیچ وقت ندیدم سالنی جای خالی داشته باشه . برعکس که چند ساله تو جشنواره فجر هیچ فیلم خاصی نبوده
به هر صورت به نظر من بازار تیاتر بازار کسادی داره... هر چند ممکنه در مقایسه با سینما -البته اون هم فقط در تهران- وضعیت بهتری داشته باشه اما من اعتقادم اینه که تیاتر به دلیل تاثیرات عمیقی که میتونه توی جامعه داشته باشه (به مراتب بیشتر از سینما) بایستی خیلی بیشتر از این در سیاست گذاری ها بهش توجه بشه.
از سوی دیگه به همون میزان که شرکت مردم در تیاترها و میزان علاقه اونها به تیاتر، می تونه نشان دهنده رشد فکری و فرهنگی اونها باشه، احتمالا میتونیم با یک کار پژوهشی دقیق این رو هم نشون بدیم که به همون میزان پر و بال دادن تیاتر به صورت فاخر میتونه در یک تعامل مثبت، باعث رشد فرهنگی و فکری مردم بشه..
من تصور میکنم هر چند همه بخش های هنر میتونن نقش تاثیر گذاری روی ارتقا و رشد مردم داشته باشن (حداقل اینکه مردم ... دیدن ادامه ›› رو به یک تعالی نسبی رهنمون بشن که از شکم و خور و خواب و تفریح به مراتب بالاتره) اما در این میان تیاتر یک نقش استثنایی همیشه در طول تاریخ داشته...
تیاتر تیاتر تیاتر..... با دل و جان تماشاگرها بازی میکنه و اونها رو به خاطر خصوصیت همذات پنداری غ ق وصفی که در تماشاگر ها ایجاد میکنه، به طور ناخودآگاه عمیقا به فکر فرو میبره..... (شعار من اینه: هر چیزی که بشه اسمشو گذاشت تیاتر ارزش یک بار دیدنو داره)...