تو کامنت دیروز گفتم که همه آثار صابر ابر و دوس دارم
ولی"سه جلسه تراپی"رو دوست نداشتم شبیه نمایشنامه خوانی بود
متاسفانه نام ها فریبمان داد
نه کارگردان نه نویسنده و نه بازیگران در قیاس با خودشان خوب نبودند
منم مثل آقای اسماعیلی معتقدم:اگر در طول نمایش چشم هایتان را ببندید و تنها به دیالوگ ها گوش دهید چیزی را از دست نداید و این یعنی ضعفی بزرگ و از نظر من نابخشودنی.
من از این کار راضی نبودم، نه از متن، نه از کارگردانی، نه از بازی ها، نه از طراحی صحنه.