من این کار رو به چند دلیل خیلی دوست داشتم
1. عدم استفاده زیاد از دیالوگ . دیالوگ ها بسیار کوتاه و رسا بود
2.استفاده از زبان تصویر به جای دیالوگ. تا جایی که می شد، به جای دیالوگ از تصویر استفاده شده بود
3. صحنه ها کوتاه بود و در عین حال راحت قصه رو پیش می برد، بدون این که حوصله تماشاگر رو سر ببره
4.استفاده از فلش بک ( صحنه یادآوری حرف های مادر ژولیت توسط رومئو )چیزی که لااقل من تا به حال در تاتر ندیده بودم و برایم تازگی داشت.
5.استفاده از موسیقی و افکت (صحنه مه آلود تشییع جنازه و دیدار رومئو و ژولیت در کوچه)
6. تنوع صحنه ها
............
در کل من این کار رو خیلی دوست داشتم چون بیشتر از این که تاتر باشه، سینمایی بود :)