«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
هر کسی عُرضه نداره پایِ عشقِ دشمنش وایسته
من این کار رو به چند دلیل خیلی دوست داشتم
1. عدم استفاده زیاد از دیالوگ . دیالوگ ها بسیار کوتاه و رسا بود
2.استفاده از زبان تصویر به جای دیالوگ. تا جایی که می شد، به جای دیالوگ از تصویر استفاده شده بود
3. صحنه ها کوتاه بود و در عین حال راحت قصه رو پیش می برد، بدون این که حوصله تماشاگر رو سر ببره
4.استفاده از فلش بک ( صحنه یادآوری حرف های مادر ژولیت توسط رومئو )چیزی که لااقل من تا به حال در تاتر ندیده بودم و برایم تازگی داشت.
5.استفاده از موسیقی و افکت (صحنه مه آلود تشییع جنازه و دیدار رومئو و ژولیت در کوچه)
6. تنوع صحنه ها
............
در کل من این کار رو خیلی دوست داشتم چون بیشتر از این که تاتر باشه، سینمایی بود :)