تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهران
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 14:33:13
"عاشقانه‌ای معطر به بوی پوستِ پرتقالِ سوخته‌یِ رویِ بخاری"
در فیلم، زمان مفهوم ندارد... اصلا زمان خاصی وجود ندارد... ترکیبی از خیال ... دیدن ادامه ›› و واقعیت است...
قصه‌یِ عشقِ مردی که تمام تلاش خود را می‌کند تا از غریبه‌یِ حال برای عشقش همان آشنایِ قدیمی شود... با اینکه نمی‌داند موفق می‌شود یا نه ولی تمام تلاش خود را می‌کند... چون می‌داند برای تلاش کسی را مجازات نمی‌کنند... ولی عشقش او را به خاطر نمی‌آورد و او همچنان مصمم ادامه می‌دهد...
در نهایت عاشق با دیوونه خواندن او از طرف معشوق مى‌خندد و مى‌گوید: مى‌ارزید ...
آنچه که تمام این مدت، منتظر شنیدنش از طرف معشوق بود... چون او را در کودکی به همین نام صدا میزد... ما نیز با او موافقیم... به راستی مى‌ارزید...
پ.ن: این روزها حال فرهاد را دارم... فرهادی که عشق ورزیدن به گلی‌اش برایش ارزش داست تا رسیدن به او... فرهادی که علی جانِ مصفا، به زیبایی او را به تصویر کشید...
یادِ فرهادِ شیدا (فیلم شیدا؛ کارگردان: کمال تبریزی) افتادم:
فرهاد: خیلی بی انصافیه...
شیدا: چی شده؟
فرهاد: اصلا چرا باید انقدر چشمای من بسته باشه؟
شیدا: چشمات وقتی خوب می شن که بسته باشن... مطمئن باش بهار نارنج همین جا میمونه تا چشمای شما رو باز کنن...
فرهاد: قول میده؟
صدای فرهاد: آن هنگام که عطر بهار نارنج در آن کلام مقدس پیچید، من تو را از پشتِ چشمانِ بسته‌ام دیدم ... خوبی‌های تو را و لطفِ تو را ... بهار نارنج را به نسیم بسپار و اگر خواسته‌ام را خواستی، کتاب را به نشانِ عهدی میان ما با خود ببر... وگرنه بماند...
در فیلم، زمان مفهوم ندارد... اصلا زمان خاصی وجود ندارد... ترکیبی از خیال ... دیدن ادامه ›› و واقعیت است...
قصه‌یِ عشقِ مردی که تمام تلاش خود را می‌کند تا از غریبه‌یِ حال برای عشقش همان آشنایِ قدیمی شود... با اینکه نمی‌داند موفق می‌شود یا نه ولی تمام تلاش خود را می‌کند... چون می‌داند برای تلاش کسی را مجازات نمی‌کنند... ولی عشقش او را به خاطر نمی‌آورد و او همچنان مصمم ادامه می‌دهد...
در نهایت عاشق با دیوونه خواندن او از طرف معشوق مى‌خندد و مى‌گوید: مى‌ارزید ...
آنچه که تمام این مدت، منتظر شنیدنش از طرف معشوق بود... چون او را در کودکی به همین نام صدا میزد... ما نیز با او موافقیم... به راستی مى‌ارزید...
پ.ن: این روزها حال فرهاد را دارم... فرهادی که عشق ورزیدن به گلی‌اش برایش ارزش داست تا رسیدن به او... فرهادی که علی جانِ مصفا، به زیبایی او را به تصویر کشید...
یادِ فرهادِ شیدا (فیلم شیدا؛ کارگردان: کمال تبریزی) افتادم:
فرهاد: خیلی بی انصافیه...
شیدا: چی شده؟
فرهاد: اصلا چرا باید انقدر چشمای من بسته باشه؟
شیدا: چشمات وقتی خوب می شن که بسته باشن... مطمئن باش بهار نارنج همین جا میمونه تا چشمای شما رو باز کنن...
فرهاد: قول میده؟
صدای فرهاد: آن هنگام که عطر بهار نارنج در آن کلام مقدس پیچید، من تو را از پشتِ چشمانِ بسته‌ام دیدم ... خوبی‌های تو را و لطفِ تو را ... بهار نارنج را به نسیم بسپار و اگر خواسته‌ام را خواستی، کتاب را به نشانِ عهدی میان ما با خود ببر... وگرنه بماند...
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۰۵,۰۰۰ نفر
+۲۹,۰۹۰ برنامه
+۹,۲۷۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۲۳۷ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
