من بلیت نمایش رو خریدم و دوست داشتم این کار رو هم ببینم، خصوصاً که از کارهایی که گاهاً در فضاهایی غیرمتعارف اجرا شدند تجربه خوبی داشتم همیشه. ساعت شروع رو اعلام کرده بودند ٨ یا به قولی غروب آفتاب که بیانی دلنشین از ٨ است. اما تا به حال مواجه نشده بودم با انتظار اجباری پشت نرده و لب جدول! تا ٨:١٠ منتظر موندم. آمد و شد داخل کاخ همیشه با ون یا پیاده بوده که هر دو به میزان خاص خود زمان بر هستند. یا گروه آماده اجرا نبوده یا ایرادی پیش آمد کرده، نمیدونم، اما با توجه به شرایطی که برای مراجعین در نظر گرفته شده بود، یا در حقیقت هیچ در نظر گرفته نشده بود!، این اهمال و عدم هماهنگی رو درک نکردم. خارج از ادب تلقی میشه حتی. بنابراین لب جدول و پشت نرده! رو ترک کردم و کاش اگر هماهنگی شیوه آمد و شد کاخ سعدآباد برای عوامل دشوار و پیچیده می بود محل اجرا را طوری انتخاب میکردند که از پسش برآمدن با این وضیت مسخره جایگزین نشود. احترام برای تماشاچی همواره حرف اول را زده و میزند. تاخیر چیز غریبی نیست علی لاخصوص در این مکانهای متفرقه. کارهایی که تاخیر هم دارند، حداقل شرایط رو برای انتظار تماشاچیان در نظر گرفته اند، حتی شرایط داشتن تاخیر رو هم ندیدم پس چه رسد به داشتن شرایط دیده شدن