در ابتدار باید گفت که به جز چند بخش سینمایی که یادآور صحنه های نوستالژیک دوران کودکی و نوجوانی بود ، جذابیتی از بعد هنری در تاتر فوق وجود ندارد.
همینطور ، آمیختن تصاویر سینمایی ( که شاید تماشای آن برای عده ای مستقر در در طبقات بالای سالن دشوار باشد) در صحنه های تاتر ، کمی از حس و روح لطیف هنر تاتر را ( که یقینا با هنر سینما متفاوت است ) دچار دگرگونی و اعتشاش می نماید
اشکالی دیگر در این تاتر ، بهره بردن از جنبش ها و نقد های مخالف گونه ی سیاسی است و متاسفانه با هر جمله ی سیاسی و گاهی فحش گونه بازیگران ، با تشویق عده ای از تماشاگران مواجه می شد و در نتیجه باعث کلیشه ای شدن تاتر فوق گردید.
در مجموع رضایت بخش نبود.