دیشب نمایش دختر بوته ی گوجه فرنگی و دیدیم.برای اولین بار برادر زاده ی کوچولوم و بردم که تئاتر ببینه.برام مهم بود که از اولین کاری که میبینه تصویر خوبی از تئاتر تو ذهنش ایجاد شه.کار خوبی بود. بازی ها رو خیلی دوست داشتم . بازی ها واقعا خوب بود.دکور صحنه هم با همون کمی امکانات خوب بود.رنگ آمیزی شادی داشت و ایده بافتنی بودنش جالب بود. مهمتر از همه داستان حرفی برای گفتن داشت و مثل خیلی از کارا به لودگی و مسخره بازی نگذشت. در کل نمیگم عالی و فوق العاده ولی کار خوبی و دوست داشتنی بود.
فقط برخورد عوامل و زیاد نمی پسندم. نه اینکه بد برخورد کنن .نه .ولی برای کار کودک باید کسی باشه تا هنگام ورود خوش آمد گویی و استقبال خوبی از کوچولو ها داشته باشه.همون طور که در کار های بزرگ سال هم معمولا کسی برای خوشامد گویی مهمانان در نظر گرفته میشه.
در پایان هم تشکر میکنم از بازیگران که بعد از کار اومدن و با بچه ها عکس گرفتن . ولی برخوردشون برخورد گرمی نبود. البته این نظر منه . و معمولا ادم سخت گیری هستم.
در ضمن نمی دونم تو کار کودک چرا بعد از اجرا تماشاگران برای تشویق از جاشون پا نمیشن؟؟!!! وقتی کودکی و واسه دیدن نمایش میبریم داریم یه سری چیزا رو بهش آموزش میدیم. از جمله فرهنگ دیدن نمایش و تئاتر و . در تئاتر معمولا رسم بر اینه که انتهای کار برای تشویق بازیگران و احترام به بازیگر ،تماشاچی از جاش بلند میشه.فکر کنم با انجام این کار به بچه هامون یاد میدیم که در تئاتر بزرگسال چطور باید رفتار کنن.