فیلمی نبود که ندیدنش باعث تأسف آدم بشه ولی اثری با بازی های خوب بود
داستان فیلم را میشه گفت چینشی بسیار نامناسب داشت(در ادامه توضیح خواهم داد)
سوال اصلی این هستش که چرا با جابجایی یک سری از جاهای داستان مثلا قرار دادن ایتدای داستان در انتها احساس خاص بودن فیلم را میکنیم من توی ژانر بازی با خط سیر داستان و تعریف جای جای داستان میشه به فیلم خوبی مثل بابل اشاره کرد ولی تو ایران تا بحال(تا اونجایی که ذهنم یاری میکنه) خانه دختر و فردا به این نوع داستانگویی اقدام کردند که متاسفانه از نظر من هیچکدام اثر فاخر و جالبی از آب در نیامدند به نظرم اگر داستان به صورت عادی تعریف میشد میتونست خیلی بهتر باشه و شاید گره های بهتری در داستان ایجاد میشد(نه اینکه با این نوع روایت ایجاد نشده باشه) که اینگونه نشد
به هر حال ناراحت نیستم از دیدن فیلمش باز هم به نظرم از فیلم های غیر هنر و تجربه، فردا خیلی گزینه بهتری بود

به قول معروف چشممان برای فیلم کماکان به هنر و تجربه می باشد