نمایشنامه فوق العاده سارتر, واجرایی خوب و منسجم.
بازیها تقریبا همه خوب و بیاد ماندنی بویژه بازی درخشان خانم ناصر و آقای رازانی.
موسیقی ورود تماشاگران برای فضاسازی مفید بود مخصوصا قطعه فیلم فهرست شیندلر که خیلی تداعی زمان جنگ جهانی را داشت.
طراحی صحنه تامل برانگیز, نردبانهایی که قاعدتا به طبقه بالا راه دارن اما به جایی نمیرسن, وهمچنین طراحی بیرنگ و تقریبا سیاه حتی لباس بازیگران هم رنگ نداشت.
البته صدای قدم زدن از بالا و نگاه نا امید بازیگران به بالا در القا حس بی مقصد بودن نردبانها کمک میکرد.
نمایش با صدای سخنرانی هیتلر و صدای انفجار و فضای سرد ناشی ازجنگ شروع میشود اما رفته رفته اوج میگیرد و به جایی میرسد که مثلا در صحنه کشتن فرانسوا یا صحنه بعد از تجاوز تماشاگر را میخکوب میکند.
فقط دقایق پایانی بنظرم کمی خسته کننده و پرکلام بود(البته شاید از نظر فنی عمدی باشد)
نکته دیگر اینکه نمیدانم بروشور ندارن یا اینکه به من ندادن که در هردو حالت برای من جای افسوس دارد.
در مجموع عرض خسته نباشید و تشکردارم خدمت آقای هادی و همه تیم هنرمند این نمایش.