سلام
گروه محترم
خسته نباشید
کار رو دیدم
دوست نداشتم
شاید چون کار قبلی رو نتونستم ببینم
شاید چون این سه آدم قصه می تونستن از آینده بیان یا از گذشته یا در حال حاضر حضور داشته باشن
انتهای کار نتیجه گیری داشت اما انگار قرار بوده انتهایی نداشته باشه و شاید قرار بوده باز باشه انتها ولی من یک انتها دیدم که شبیه به یکی ... دیدن ادامه ›› از داستان های پینوکیو بود وقتی که پینوکیو انقدر بازی کرد تا خر شد
تیکه های داستانی متفاوتی که توی نمایش دیدم که احتمالا باید به هم پیوند نمی خورد خیلی از هم گسیخته بود.اشکالی نداره کاری ابزورد باشه اما من تا بحال ندیده بودم که نمایشی ابزورد باشه برپایه خرده داستان.
چون حدس می زنم قرار بوده که کار یک چهل تیکه باشه که در نهایت جمع اون یک ابزرد رو بسازه پس می تونم بگم که من شاهد ابزرد نبودم
در ابزرد شناخته شده یک تضاد دراجرا و متن وجود داره.به چیزهای کوچک در متن اشاره می شه اما رفتار بیان کننده بزرگی است.به بالا اشاره میشه اما بازیگر پایین رو نشون می ده.که چنین چیزی ندیدم.
ابزرد بیانگر پوچی دسته جمعی و فارغ از هر پیامی هست(البته این تفسیر منه)ولی اینجا هر خرده داستان و درنهایت داستان چهل تیکه بیانگر یک شعار/تفسیر/پیش بینی/سمبلیسم/... بود
ممکنه که این نشانه کار نویسنده و کارگردان باشه ممکنه ولی راه رو برای بی خیالی در قبول کردن مسئولیت باز می کنه که اینطوری قضاوت به عهده تماشاگر هست اما مجبوره در راستای قضاوت از قبل انجام شده کارگردان و نویسنده قضاوت کنه.
ایجاد زبان خیلی عالیه ولی وقتی که توی اپرای کار از زبان ساختگی استفاده شد کاملا بیان کننده یک چیز بود.ضعف بازیگران در اجرای اپرا.وقتی که شما یک مفهوم رو از یک متن بگیرید و از اصوات مانند استفاده کنید اونوقت تکنیک ها به رخ کشیده می شه و اونجاست که ضعف نمودار می شه.
اما در هر صورت
امیدوارم همیشه موفق باشید
کسانی که در تماشاخانه بودند به شدت لذت بردند و این که من نتونستم ارتباط برقرار کنم بیان کننده این نیست که کار شما خوب نبود بلکه نماینده اینه که من نتونستم با شما ارتباط برقرار کنم یا به رسم پست مدرنیسم نتونستم در یک کلمه بگم دوست داشتم.