گفت و گو با رویا میرعلمی، بازیگر نمایش <مضحکه شبیه قتل>:
جامعه امروز در لباس قاجار

آثار «حسین کیانی» حتی در سنتی ترین شکل شان بازتابی از فضای جامعه امروز هستند و حال حاضر در آنها فراموش نمی شود. به همین دلیل مخاطب به نمایشی چون «مضحکه شبیه قتل» علاقه مند است، چرا که فقط تماشاگر نمایش آیینی سنتی صرف نیست.
به گزارش روابط عمومی نمایش «مضحکه شبیه قتل»، «رویا میرعلمی» درباره حضورش در این نمایش گفت: من دوازده سال پیش با همین نقش در این نمایش روی صحنه بودم اما با تجربیاتی که در طول این سالها به دست آوردم، قطعا حضور دوباره ام در قالب این کاراکتر با تغییراتی همراه است. اگرچه من این کاراکتر را بیشتر تیپی کمیک می بینم که درگیر موقعیت هایی می شود و واکنش هایی نشان می دهد.
میرعلمی با اشاره به ضرورت توجه به نمایش هایی که بازتاب دهنده فرهنگ و اجتماع ایرانی است، اظهار کرد: اصولا دوست دارم در کارهای ایرانی بازی کنم، به خصوص کارهایی که بازتابی از فضای اجتماع خودم و فرهنگ مردمش باشد. ضرورت توجه به اجرای آثار اجتماعی را نباید نادیده گرفت و این اتفاقی است که باید ... دیدن ادامه ›› در جامعه ما بیفتد. اگرچه کار اجتماعی دشواری های خودش را دارد و هر کسی توانایی انجام چنین کارهایی را ندارد. اما متاسفانه در جامعه ما، اجرای این کارها همواره با مشکلاتی روبه رو بوده و همین ها موجب می شود نمایشنامه نویس یا با سانسور مواجه و یا گوشه نشین شود و به قول حسین کیانی نمایشنامه نویسی اجتماعی در چنین شرایطی تبعید خواهد شد. تئاتر باید از آنچه در جامعه اتفاق می افتد، لحظه به لحظه تأثیر بگیرد و اگر این ویژگی را از آن بگیریم، نمایشنامه نویسی ما با نقصان روبه رو می شود. بسیاری از آثار بزرگ دنیا، بازتاب دهنده شرایط اجتماع نویسندگانشان بوده است.
بازیگر نقش «جان جان خانم» در نمایش «مضحکه شبیه قتل» با اشاره به امروزی بودن مضمون این اثر افزود: آثار حسین کیانی حتی در سنتی ترین شکل شان بازتابی از فضای جامعه امروز است و حال حاضر در آن فراموش نمی شود. به همین دلیل مخاطب به این نمایش علاقه مند است و آن را دوست دارد، چرا که فقط تماشاگر نمایش آیینی سنتی صرف نیست، بلکه حرف جامعه امروز را در آن می بیند، در حالی که لباس دوران قاجار بر تن اش پوشانده شده است.
این بازیگر عرصه صحنه و تصویر، در پایان اضافه کرد: این جز افتخارات من است که بازیگر تئاترم و اگر شرایط مناسبی برای تئاتر فراهم بود، قطعا بازیگر تئاتر می ماندم، چرا که امیال بازیگری ام با روی صحنه بودنم اغنا و ارضا می شود. ولی بودن در فضای تئاتر همراه با فراهم شدن مشکلات اقتصادی نیز هست. به همین دلیل در کنار تئاتر، کار تصویر را نیز می پذیرم. اگر شغل من به عنوان بازیگر تئاتر تعریف شده بود و دغدغه های اقتصادی وجود نداشت، تمام زندگی ام را روی تئاتر می گذاشتم. چون در تئاتر تجربه نقش های متفاوت را داشته و دارم و اتفاقات خوب برای من همواره در صحنه تئاتر افتاده است و اگر چنین فضایی در تصویر نیز فراهم شود، قطعا از آن نمی توانم بگذرم.