از مجموع چهار قصه ای که موازی تعریف میشه دو قصه رو دوست داشتم. قصه مهدی احمدی و رعنا آزادی ور عالیییه. بخش بزرگی از مثبت بودن حس من نسبت فیلم مربوط به این داستان بود و بعد داستان بابک کریمی و همسر آلزایمری و نوه اش.