گفت و گو با مسعود میرطاهری، بازیگر نمایش <مضحکه شبیه قتل>:
مضحکه شبیه قتل تلنگری بر لبخند مخاطب

اتفاقات نمایشنامه «مضحکه شبیه قتل» در موقعیت طنز روی می دهد تا تماشاگر بخندد. در عین حال این اثر قصد دارد تلنگری بزند که در آن موقع فضا به اندازه ای آشفته بوده که شاه هر کاری دلش می خواسته انجام می داده، بنابراین در جامعه نیز هر کسی ساز خودش را می زند.
به گزارش روابط عمومی نمایش <مضحکه شبیه قتل>، «مسعود میرطاهری»، بازیگر این نمایش درباره فضای اجتماعی این اثر گفت: پرداختن به مسائل اجتماعی در نمایشنامه های ما ممکن است زیاد باشد اما در بسیاری از آنها این اتفاق درست شکل نگرفته است. بسیاری از کارها هستند که می خواهند حرف های زیادی را بگویند و این غلط است، چرا که اگر ما تنها یک حرف را به درستی بگوییم، کافی است. در «مضحکه شبیه قتل» واقعیت فضای دربار با فضای بیرون و مردم عادی با دربار نشینان در تقابل قرار گرفته اند.
میرطاهری همچنین در ادامه صحبت هایش اظهار کرد: این کار خودش را در سالهای ۸۲ و ۸۳ نشان داده است و پر بیننده بوده و کارنامه کاری نویسنده اش ... دیدن ادامه ›› نشان می دهد که دغدغه ی صحیحی دارد و می داند چگونه حرفش را بزند. در این اجرا گروه ما واقعا زحمت کشید که توانست در این مدت کوتاه چنین کاری را روی صحنه ببرند. امیدوارم مسئولین قدر زحمت ما را بدانند.
بازیگر نقش «حباب» در این نمایش راجع به این شخصیت اذعان کرد: «حباب» یک تیپ است، به این دلیل که ما ندیم های دربار را ندیده 3ایم و راجع به کسی که وردست یکی از زنان ناصرالدین شاه بوده است، نمی توان اطلاعات زیادی به دست آورد. اگر هم باشد، بسیار کم است. بنابراین ما تلاش می کنیم بر اساس خلاقیت خودمان فضای آنها را به وجود بیاوریم و در این فضا هم به سمت تیپ می رویم و هم کاراکتر و سعی می کنیم هر دوی اینها را داشته باشیم تا واقع گرایی نیز تا اندازه ای شکل بگیرد. به همین دلیل وقتی کسی من و نقش مقابلم «تشر بیک» که «علیرضا آرا» بازی می کند، را می بیند برداشتی از وردستان زنان سوگلی ناصرالدین شاه را خواهد داشت.
او راجع به چگونگی شکل گیری این شخصیت افزود: وقتی کسی مضحکه خوان می شود، باید شیطنت کند، چرا که این گونه افراد جسارت گفتن هر حرفی را دارند. ما در اجرای صحنه نمی توانیم تمام اینها را داشته باشیم ولی من تلاش کردم با نوع رفتار و گفتارم نشان بدهم که او زن پوشی است که می خواهد مضحکه اجرا کند. به همین دلیل در انتخاب رفتارهایم به حرکاتی فکر کردم که به طنازی قضیه بیشتر کمک کند.
من در این نقش فقط برای خنداندن تلاش نمی کنم، چرا که در این صورت تماشاگر نمی خندد، از سوی دیگر، همین تماشاگر در جایی دلش برای ما می سوزد، چرا که در اجرای این نقش ها واقع گرایی نیز به موازات وجود دارد.
این بازیگر عرصه صحنه و تصویر در پایان صحبت هایش در توصیف فضای کمدی نمایشنامه «مضحکه شبیه قتل» افزود: اتفاقات این نمایشنامه در موقعیت طنز روی می دهد تا تماشاگر بخندد، در عین حال قصد دارد تلنگری بزند که در آن موقع فضا به اندازه ای آشفته بوده که شاه هر کاری دلش می خواسته انجام می داده، بنابراین در جامعه نیز هر کسی ساز خودش را می زند. زنان ناصرالدین شاه هم هر کدام می خواهند پس از مرگ او مجلسی برگزار کنند، یکی مضحکه و دیگری شبیه خوانی. آنها به ندیمان خودشان می گویند این مجلس را برگزار کنند و چون این ندیمان توانایی انجام چنین کاری را ندارند، سراغ کسانی می روند که حرفه شان این بوده است. اتفاق ها و کشمکش هایی که در این راستا به وجود می آید و تقابل و تضادهای حاصل از آن، فضا را جذاب و دیدنی و کمیک می کند. شاید بخش هایی از آن اصلا در جامعه اتفاق نیفتد، چرا که این نمایش کاملا منطبق بر تاریخ ما نیست، بلکه در آن تخیل وجود دارد.
نمایش «مضحکه شبیه قتل» به نویسندگی و کارگردانی «حسین کیانی» تا ۲۱ مهرماه، ساعت ۱۹:۳۰، در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه می رود.
در این نمایش کاراکتری مجبور می شود خواست های متضاد دو بیوه ناصرالدین شاه را که یکی برگزاری مراسم سوگ یا شبیه خوانی برای شاه و دیگری برگزاری مضحکه ای برای او است، با برپا کردن مجلسی به نام مضحکه ای شبیه قتل ناصرالدین شاه، عملی کند.