عــاشـق سـرگـیـجـه هـای شـبـانـه ام

حــداقـل مـی دانـم کـه هـــستم،

می دانم کــسی هـسـتــــ کـه دسـت هـایـم را بــگـیـرد

تـا نــیـفـتـم؛

می دانم که طــنـاب خــدا دور کـــمـرم پـیـچـیـده

و بـه قــوس آسـمـان آویـــزم.

این تـــکـیـه گـاهـیـست که هــر شـب

طـــلـوع ... دیدن ادامه ›› دوبـــاره ی هـــر روزم را ضـمـانـت مـی کـنـد.



مـــن چـیـز زیـــادی نــمی خـــواهـم

تـنـها می دانــم که تـــحـقـق آرزوهــایـم

در کــمـیـن اسـت.

مـــن هـسـتـم،و جــــهـان نـــیــز.

و تـنـها فـــرصـتـی کـه

گــریـبـان آیـــنـده ام را گـرفـتـه.



می روم و می آیـــد

پــا بـه پــای قــدم هـایم اتــفـاقـات خـــــوب..

می مــــانم و می مــــانــد

به پــای آرزوهــایـم هــــر چـــنـد کــه دور.

صــــبـر می کـنـم؛

تـا گــریــــه ی تــبـسمم پــایــان گـیـرد

و من از نــــو زاده شــوم

از نـــو بـــسازم

از نــــو دوســت بـــدارم.

مـــن هـمـیـشـه یـک نـــو دوسـت بــوده ام؛

و از نـــو دوستـم خــواهـد داشـــتــــ

کــــسی که از تــــکــررم رنـجـیـده بـــــود.



زمــــــان

بـهـتـریـن هــمـقدمِ غــم های به انــقـضـا رسیــده ی مـن اســتـــــ..


پ ن:هـمـیـشـه یـــک واژه

یـــک سـلام

یـــک ســخـن یــــک شـــــعـر

شــروع یـــک عــاشـقـانــه اســتــــــ..(000ا)





از: شروین