در کنج آسمان

به دنبال ستاره می گشتم

می گشتم تا که شاید

نوری روشن کند راه را بر من

و دست خالی راهی زمین شدم

شمعی افروخته و در کنج دلم

هر چه گشتم جز ستاره نبود

سبدی بافته و چیدم میوه از درون

بخود که آمدم آسمان نیز میهمانم بود




عمو فرهاد قصه ها
95/2/6