مکعب را میتوان یک اتفاق صحنه ای معرفی کرد که سعی در رسیدن به اجرایی پرفورمنس را داشت. با اینکه در این اثر شاخصه های بارز این شیوه اجرایی ( تکرار ، سکون و عدم تداوم و ...) به شیوه کاربردی استفاده نشده بود ، اما سرشار از ایده های خلاقانه ی اجرایی بود که گاه متناسب و گاهی نامانوس در اثر بکار رفته بود.
این اجرا و متن که زاده تمرینات و تجربه ی یک گروه کوشا و تازه کار بود را می توان هم به جهت حمایت به واسطه نوپایی و هم به جهت زیبایی ها و طنز موجود در این تجربه به تماشا نشست.
پرداخت به نقد فنی این اثر میتواند راهگشای مفیدی برای گروه های جوان و نوپا و هنرجویان تئاتر باشد. که این مهم را باید به نگاه تیزبین اساتید سپرد.

خسته نباشید به عوامل و بازیگران گروه مکعب عرض میکنم.