یادداشت "عادل بزدوده" بر نمایش: "تولد غم انگیز پسر آهنی"
وابستگی انسانها به اشیای دوروبر زندگی و دور بودن از عواطف انسانی ، بی آنکه متوجه تاثیرات مخرب آن باشند، روابط و عواطف انسانی را به قهقرا هدایت خواهد کرد.
فلسفه ی وجودی هر شیء اگر نقش درست خود را در زندگی و در نسبت با آدمی پیدا نکند، میتواند تبدیل به هیبت وحشتناکی گردد و ناخواسته خودرا در ذهن ما تبدیل به شخصیتی کند که شدیداً به آن وابسته شویم .تاحدی که اورا به فرزند خواندگی ویا بخش جدایی ناپذیری اززندگی عاطفی خود بپذیریم. تا آنجا که فاجعه ی شکل گرفته خودرا قدم به قدم همچون یک بیماری واگیردار به ما نزدیک کرده و اجازه نفس کشیدن را از ما بگیرد.
غرق شدن در اشیا بی آنکه بدانیم چه بلایی ممکن است در آینده بر سرمان بیاورند خود حدیثی است مفصل...
بی گمان گروه نمایشگران به خوبی توانسته اند پیام نمایش را به مخاطب القاء کنند و اتفاقا تاثیرات این پیام در همان لحظه شکل نمیگیرد...
تماشاگران بعد از اتمام این اثر هشدار دهنده ، پس از چند روز یا حتی چند ساعت بعد از نمایش به زوایای مطرح شده ی اثر پی خواهند برد و چه ... دیدن ادامه ›› نیکو اثری...
دنیای نمایش عروسکی به همه تعلق دارد و میتواند با تمامی گروه های سنی به خوبی ارتباط برقرار کند.
به نظر من این نمایش دارای چنین ویژگی مثبتی بود.
زنده باد هنر نمایش عروسکی و همه گروههای نمایشی...
پیروز باشید
عادل بزدوده