اظهار نظری خواندم از رضا جولایی که خیلی جالب به نظرم رسید و تقریبن تمام آن چیزی بود که من سعی دارم درباره رمان امروز هی بگویم و هی بگویم!
رضا جولایی در مصاحبه ای با یوسف علیخانی در سال 83 اینها را گفته:
"به گمان من از حدود ده پانزده سال قبل ، نوعی ادبیات متوسط و زیر متوسط زنانه و خانم پسند به صورت پنهان و خزنده در ادبیات ما رخنه پیدا کرده که نویسندگان آن حتما هم زنها نیستند، البته اگر درست و صحیح و در مسیر معقول پیش می رفت و در جای خود مورد ارزیابی قرار می گرفت ، هیچ اشکالی نداشت ، اما اشکال کار از وقتی پیش آمد که این نوع ادبیات ساده نگر و ساده پسند توجه منتقدان کم مایه را که ذهنیتی سطحی دارند و به دنبال آثار راحت و پر نشاط و امیدبخشی هستند که پایان خوشی هم داشته باشد، به خود جلب کرد و برای آن که متهم به ابتذال و میان مایگی نشوند، با آرایه هایی از قبیل ادبیات فمینیستی و با عنوان دفاع از حقوق زنان ستم کشیده ایرانی و... سعی در تاویل و تفسیر و دفاع از این ادبیات کردند."