نمایش خوبی بود بویژه بازی آقای پور آرین با آن زمان بسیار و انرژی که گذاشتند خیلی خوب بود و بسیار عالی حالت دوگانگی بین بیرون و درون شخصیت ونسان را نشان دادند..بنظرم دیالوگ های دکتر که فلسفی با منظری به دنیای امروز در کاری زندگینامه ای جالب بود اما بنظرم اینکه لحن دکتر خیلی امروزی بود و با دیگر شخصیت ها که با توجه به زمانه ونگوگ گویش داشتن باعث میشد تماشاگر احساس ناهماهنگی در کل داستان کنه و بنظرم اگر حتی قرار بر این بوده که بدلیل ذهن امروزی دکتر او از کل شخصیت های داستان کمی جدا شود نیاز به این تفاوت فاحش در لحن نداشت و کمی اختلاف هم مفید بود و نکته دیگه کمی ناهماهنگی در نقطه پایانی پخش موسیقی بین پرده ها که اغلب با بیان ونسان قطع میشد اذیت کننده بود..