پوپولیسم پولت را بگیر و برو...
فیلم مادر قلب اتمی برداشت آزاد کارگردان از پوپولیسم است. کارگردان فیلم، پوپولیسم را نه صرفا به عنوان یک روش سیاسی ... دیدن ادامه ›› کسب قدرت بلکه آن را در دنیای مستقل و متوهم خودش و از منظر چرایی شکل گیری می‌بیند که میتواند به صورت چاوز در ونزوئلا، هیتلر در آلمان، فیدل کاسترو در کوبا یا صدام حسین در عراق در دنیای واقعی تجسم یابد. برای مشابهت‌سازی وطنی این پدیده، باوجود محدودیت‌هایی که وجود دارد کارگردان سعی کرده از فضای پرداخت یارانه‌ها در فیلم استفاده و آن را در قالب محمدرضا گلزار در برابر دو دختر جوان شبیه‌سازی کند. کارگردان در بخش اول فیلم فضای لازم برای شکل گیری پوپولیسم را نشان می‌دهد از همین رو به سراغ ذهن متوهم سه جوان می‌رود. به طور مثال خواب پسر جوان مبنی بر روشن کردن سیگار با آتش انفجار اتمی یا توهمات دختران جوان در اثر مصرف روان‌گردان اشاره به شرط اولیه پذیرش پوپولیسم یعنی باورپذیری بدون منطق دارد. گره قصه اما در زمان ورود گلزار به فیلم یا ظهور پوپولیسم ایجاد میشود.این اتفاق به علت عدم درک دو نسل سنی مختلف از یکدیگر و در شرایطی که اساساً دخترهای جوان حاضر به پذیرش محدودیتهای نسل قبلی نیستند (که به شکل ورود ممنوع خیابان ولیعصر شان داده شده است) با پرداخت پول خسارت توسط گلزار شکل میگیرد. درپایان، فیلم با تنها راهکار کارگردان برای رهایی از دست پوپولیسم و در لحظه‌ای که دختر جوان می‌گوید" برگشتم پولت را پس بدهم پولت را بگیر و برو" به انتها می‌رسد.
فیلم مادر قلب اتمی فیلم قابل‌تأملی است بااین‌حال کارگردان، قصه و شخصیت‌پردازی فیلم را فدای محتوی فیلم کرده تا جایی که بسیاری از مخاطبان عملاً هیچ درکی از ظهور ناگهانی صدام حسین در کنار گلزار در اواسط فیلم ندارند و بااینکه در اوایل فیلم فضای هم ذات پنداری خوبی بین دخترها و پسر جوان با مخاطب برقرارشده در اواسط فیلم برداشت درستی از دغدغه شخصیت‌های فیلم ایجاد نمی‌شود و این مسئله اثرگذاری فیلم را کاهش می‌دهد. بااین‌حال ساخت فیلم‌هایی نظیر مادر قلب اتمی باوجود ریسک سرمایه‌گذاری و خطر توقیف اتفاق مبارکی برای سینمای ایران است و سطح فیلم اساساً بسیار بالاتر از فیلم‌های اکران شده در جشنواره فجر امسال است.