وقتی سخن از انتقاد به میان می آید یعنی برشمردن خوبیها و بدی های یک اثر هنری،اما برخی بیشتر به معنی خرده گرفتن آن توجه می کنند،اما اینجانب لحظاتی بر حسب توان ناچیز علمی خود به نقد مثبت این نمایش میپردازم. اصل اول یک نمایش کمدی خنداندن است.تاکید بر کمدی دارم.نه طنز. و این نمایش در عمده ای از لحظات خود چنان تماشاچی را به خنده وامیدارد که یا دوست داری به صحنه رفته و بازیگران را ببوسی،یا بروی و سرکوب کنی که اگر بیش از این بخندم روده هایم باد می کند.پس به خوبی و در چارچوبی خوب و سالم به رسالت خود عمل نموده، در ضمن تعلیقی که کارگردان تا لحظه ی آخر پیش می آورد بسیار عالی بود.نقد یک نمایش پس از ماه ها تمرین باید مفصلتر باشد.اما اینجانب در همین حد بسنده نموده و میگویم عالی و بسیار موفق بود.