رضا جان نه این‌قدرها که شما میگید بد و ناچیز هست،نه اونقدر که باقی دوستان میگن شاهکار...یک کار خیلی خوب که قطعاً ارزش یک‌بار دیدن رو داره.

دچار سندرم تبلیغات مثبت شدید.وگرنه که کار بسیار درخور توجه ایه.یکی از بهترین اثار تئاتر یکی دو سال اخیر.
متاسفانه این سندروم انرژی مثبت بعضی وقتها کار دست مردم میده.ذهنیت ایجاد میکنه و گارد منفی میسازه.

آقای فدایی کاملا درست میگن ارزش یک بار دیدن رو داره ولی واقعا در بعضی صحنه چهره تکراری میشه و کار حس خیلی خاصی به آدم نمیده ولی در کل بازی فوق العاده آقای پیروزفر همه رو میخکوب صندلی میکرد و استفاده عالی تا حد امکان از دکور به این سادگی و ساختن جریان عاملش هوشمندی ایشونه و کار رو دیدنی میکنه.من این کار رو تو ایرانشهر دیدم و با ابن که رو صندلی های کناری نشستم خوب میدیم .. کسایی که کار رو تو پالیز دیدن میشه بگن از بکس کنار چجوری دیده میشد؟(چون فکر نمیکنم تو این سالن همه بتونن خوب صحنه رو ببینن چون بازیگر بیشتر صحنه ها در مرکز مستقره)