دنبال کردن تک تک دیالوگ ها ، آشفتگی ذهنی برای پیداکردن پاسخ به همه سوالاتی که با موضوع های متفاوت توی ذهن بیننده نقش میبنده ، اونقدر مشتاقت میکنه که یه لحظه سرت رو برنگردونی ....من این نمایش رو خیلی دوس داشتم فقط انقدر گفتنی هاش زباد بود که کمی انسجام محتوا رو برهم زده بود. با این حال صحنه نمایش اتاق ذهن کارگردانی است که پر از دغدغه های هر روزه ماست . گروه محترم شایا خسته نباشید!