تئاتر خوبی بود. اگر غیر از این مدل (اجرای همه نقشها توسط یک بازیگر) اجرا می شد، شاید جذابیتی نداشت. چون از نظر داستانی، ساده بود و خیلیهاش رو خیلیهامون شنیدیم. اما با این فرم، خیلی جذاب شده بود. خصوصا که پارسا پیروزفر، خیلی خوب از عهده چندنقش همزمان و تیپ گرفتن بر می آد. خوشحالم براش که "زرد" نشد و این قدر هنرش رو تونسته به دور از حواشی (من چیزی نشنیدم) اعتلا بده.
اگر کسی اهل تئاتر باشه حتما از این کار لذت می بره. اما من همین یه باری که دیدم برام کافی بود. یعنی چیزی نیست که بخوام دوباره برم ببینم (برخلاف برخی دوستان).

و در آخر یک گله ای هم بکنم از برخی دوستان "تریپ هنری" که از هنر همون "تریپش " رو به ارث بردن. یه سری از این دوستان نمی دونم چرا یاد نمی گیرن که خودشون رو کنترل کنن. خب خنده دار بود، خندیدی، اما دیگه قهقهه نزن. در فاصله قهقهه شما، جمله های بعدی بازیگر رو از دست می ده آدم خب.