توی فیلمها و تاترهای بد انقلاب(در مورد نمایش-رقص های بولینگ عبدویی اطلاعی ندارم) تقریبا شوخی رکیک وجود نداره....شوخی هایی که میشه معمولا در ذهن بیننده شکل میگیره یعنی اگه یه بیننده بچه مثبت واقعی(نه اونها که اداش رو درمیارن!) مخاطب این شوخی ها قرار بگیره نه می خنده و نه میفهمه که دیگران چرا میخندند....یعنی این مدل شوخیها صرفا به بخشهایی از حافظهجمعی و فرهنگ مشترک ما رفرنس میدن و اگه چیز بدی باشه(که مطلقا نیست) از قبل در ذهن و فکر و حافظه ما وجود داشته.....اما در فیلم ها و تاترها و سریال های ممالک پیشرفته به مقدار بسیار زیاد شوخی های شدیدا اروتیک وجود داره...تقریبا تمام فیلمها وسریالهای و تاترهای کمدی ،کمدی-درام (در سایر ژانرها هم مثل اکشن،درام ،ترسناک و....هستند با دوز کمتر)انگلیسی زبانی که دیدم(و من زیاد،خیلی زیاد میبینم) مملو از این مدل شوخیهاست،بعنوان مثال همین امروز صبح قسمت جدید(.shameless ) و یه قسمت از ( fresh meat) رو دیدم که هر کدوم بتنهایی بیش از مجموع چهل سال سینماوتاتروتلویزیون ما شوخی انچنانی داشت.... اما اهمیت موضوع این هست که شوخی هاست که از میزان عصبیت جامعه می کاهند(که ما در صدر کشورهای عصبانی دنیا هستیم) ... تحمل شوخی ها قدم اول و بسیار مهمی در رسیدن به آزادیِ بیان هست(در جامعه ما جدا از نهادهای قدرت ،مردم عادی هم اعتقاد واقعی به آزادی بیان ندارند و صرفا میخوان خودشون حق داشته باشن نظر بدن اما تحمل نظر مخالف ... دیدن ادامه ›› رو ندارن)...شوخی ها به نقد قدرت می پردازن و حضورشون در یه جامعه دمکراتیک ضروری هست و.....و.... و اما نکته اساسی اگر ما سانسور رو به هر بهانه ای قبول کنیم و مشروع و مقبول بدانیم اونوقت راه رو باز گذاشتیم برای دیگرانی که به بهانه های دیگر سانسور میکنن...نمیشه و ریاکاری هست اگر من ادعا کنم که توقع دارم در مورد مسائل سیاسی آزادی بیان باشه و همزمان به لزوم سانسور در مسائل اجتماعی یا فرهنگی یا هنری یا ....اعتقاد داشته باشم....اگر من نوعی معتقد باشم که باید برخی شوخیهایی (که از نظر من رکیک هستند ) حذف شوند،دیگری هم حق داره ادعا کنه که نکاتی که با عقیده اون سازگار نیستند حذف شه و دیگری ممکنه اون بخش. از شوخیهایی که من غیر رکیک میدونم رو رکیک بدونه و خواستار حذفش شود خلاصه سلایق مختلف اگر حق سانسور داشته باشن ،هیچ باقی نخواهد موند.....ببخشید طولانی شد
اقای دانش چه قدر نظرتون کامل و جامع بود .البته من خیلی متوجه شوخی رکیک نمی شم .یعنی نمی دونم چه شوخی رکیک و چه شوخی غیر رکیک محسوب می شه تنها چیزی که میدونم در فیلم ها و سریال های کمدی خارجی که دیدم و لذت بردم معمولا چه بسیار شوخی هایی بوده که در کنار خانواده نمی تونستم ببینم .مثلا فیلم تد خرسی ..ولی چیزی که به عنوان تماشاگر عام متوجه شدم این هست که شوخی ها کاملا مرسومه و اگر نباشه دیگه کمدی نیست .