به نظر من کاراکتر آقا جهان، نماد نظام سرمایه داری است که طبقه کارگر رو زیر پاهاش له می کنه و یا بدون پرداخت تمام حق و مطالبات اونها، از اونها استفاده ابزاری می کنه برای پیش بردن اهداف قدرت طلبانه و یا سود مالی.
همینطور نگاه ابزاری به زن ها و تبعیض شدید جنسیتی، بازم فکر می کنم یکی دیگه از نشونه های نظام سرمایه داریه.
و اینکه چطور بیزینس های کوچک رو با انواع روش های مخصوص به خودش، چنان بدهکار خودش می کنه که ناچار به پذیرش نابودی و اعلام ورشکستگی می شن. این رو توی بدهکار بودن رحمت و محبوب، دو مغازه دار همسایه، به آقا جهان می شه دید. این یه مقدار منو یاد سیستم بانکی در آمریکا می اندازه که مردم طبقه متوسط و ضعیف، همیشه بدهکار بانک هستند و اسم مدرن این بدهکاری "کردیت" است.
به نظرم انتخاب مونس توسط جهان برای خودش، اینو نشون می ده که چطوری در سیستم سرمایه داری، شرکت های غول آسا، دنبال جوان ترین و بهترین استعدادها برای کار و یا تحقیقات دانشگاهی می گردند و برای پیدا کردن نابغه ها حتی شده خانه به خانه هم می گردند و با پول اونها رو می خرند، و البته با پولی ناچیز، که برای شرکت ها سود هنگفتی داره و برای کارمند، حقوق مکفی!