صدرالدین زاهد با کارگاه نمایش- که نقش بسیار عمده ای در تاریخ تئاتر ایران دارد- در دهه پنجاه شمسی کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد و شرکت در نمایش پرسر و صدای پیتر بروک، کارگردان بریتانیایی، در جشن هنر شیراز با نام «اورگاست»، زندگی او را به سوی تئاتر مدرن سوق داد.
زاهد پس از انقلاب به فرانسه مهاجرت کرد و بیشتر به کار به زبان فرانسه پرداخت، اما اخیراً با نمایش «افسانه ببر» نوشته داریو فو به زبان فارسی، به کشورهای مختلف سفر می کند تا تازه ترین اثر خود را در نقش کارگردان و بازیگر، به نمایش بگذارد.